domingo, 12 de julio de 2009




Վարտան

Uf! Hodiaŭ mi estas tre kontenta ĉar finfine gustumis armenan kuirarton ĉe la sola armena restoracio funkcianta en tuta Hispanio (laŭ la mastro). Mi kaj Alĉjo (esperantisto kaj ipernitiano) konatiĝis unuafoje persone kaj ĉar li permesis al mi elekti ejojn mi sugestis tiun kaj li akceptis.

Tamen, mi iom elreviĝis ĉar mi salutis la mastron (armeno) en la armena sed nenion respondis, poste mi demandis lin ĉu li estas armeno kaj jesis. Li estas armeno de la diasporo. Li rakontis al mi kelkajn kuriozaĵojn de armenoj kaj mi parolis pri mia ŝatego pri la armena kulturo. Ankaŭ mi diris kelkajn frazojn kiujn mi pene eklernas. Tamen, li parolas la okcident-armenan kiu iom malsimilas de la orienta (kiun mi lernas). Sed mia ĝojo estis pli granda kiam mi ekaŭdis konatajn muzikistojn el Armenio. Alla Levonjan, ekzemple.


La manĝaĵo estis sufiĉe bona, des pli la deserto. Kvankam multekosta kaj malmulte.
Alĉjo kaj mi parolis dum longa tempo ĝis la fermiĝo pri diversaj aferoj sed multe pri la armena genocido, uzurpado de armena teritorio far Turkio, armena alfabeto, armena muziko kaj tiel plu. Kompreneble ni parolis ankaŭ pri lingvistiko!
Mi tiom ĝuis la lokon ke mi promesis donaci la armenon KD plena de armena muziko kaj moderna kaj tradicia.


Poste ni promenis tra la ĝardenoj de la Templo de Debod kaj je la sesa ni disiĝis.
Mi ja ŝategus reviziti la restoracion se ĝi ne estus tiom multekosta!
Mi aŭskultis ĉi-kanzonon de Alla Levojan en du versioj
(mi havas ĝin inter miaj dokumentoj kantata de Siruŝo)